Kleine kinderen worden groot. En dat betekent dat je ook te maken krijgt met de puberteit. Is de puberteit voor hoogbegaafde kinderen nu zoveel anders dan bij andere kinderen? Welke uitdagingen kunnen deze pubers tegenkomen? En wat betekent dit voor de opvoeding? In deze blog vertel ik je er meer over!
Allereerst een open deur! Ik gooi hem er gewoon even in voor het geval je het niet wist :) Maar hoogbegaafde kinderen zijn ook gewoon kinderen. Dus dat betekent dat er in de puberteit, net zoals bij alle kinderen, er lichamelijk heel veel veranderd. En de hormonen die hierbij een rol spelen daar hebben ze ook allemaal in meer of mindere mate last van! Door die hormonen zoeken ze meer spanning en risico’s op. Niet altijd handig en voor ons als volwassenen ook niet altijd te begrijpen, maar het kan er wel voor zorgen dat ze hun grenzen gaan verleggen. En nieuwe uitdagingen aangaan. Tja, je leest het al. Bij mij is het glas altijd halfvol en ik kan overal het positieve uithalen. Dus tot zover geen verschil tussen hoogbegaafde pubers en andere kinderen in de puberteit.
Op sociaal vlak zoeken pubers elkaar op. Als ouder ben je steeds minder belangrijk en willen ze zich steeds meer spiegelen aan andere pubers. En daar kan voor hoogbegaafde pubers nu een grote uitdaging in zitten. Want wat als je op sociaal vlak weinig tot geen kids om je heen hebt die jou begrijpen. Die op dezelfde manier denken als jij, dezelfde interesses heeft en jouw grapjes begrijpt. Dan kan het zijn dat je je eenzaam en alleen voelt. Of dat je jezelf onvoldoende leert kennen, omdat je je steeds maar aanpast aan andere kids. Gewoon omdat ze erbij willen horen.
Laat ik het zo positief mogelijk houden. Dit hierboven kan, maar hoeft natuurlijk niet. Er zijn voldoende hoogbegaafde kinderen die lekker de puberteit doorkomen en voldoende sociale contacten hebben. Maar het is wel iets om rekening mee te houden. Want het vormen van het zelfbeeld gebeurt bij pubers toch veel in contact met anderen.
Er valt nog zoveel meer over hoogbegaafde pubers te vertellen, maar in dit blog wil ik vooral met je bespreken wat onze pubers van ons nodig hebben. Want hoewel ze je liever niet meer nodig zouden willen hebben, omdat ze alles wel zelf kunnen, hebben ze je juist heel hard nodig. Misschien nog wel harder dan ooit.
Bovenaan de lijst van wat ze nodig hebben staat met stip VERTROUWEN. De basis in de opvoeding, maar zeker bij pubers is dat jij vertrouwen in hen hebt. Dat je een basisvertrouwen hebt en vanuit daar hen de vrijheid kan geven. En nee, dit vertrouwen moeten ze niet eerst verdienen. Je vertrouwen is onvoorwaardelijk.
Dat wil niet zeggen dat ze nooit fouten zullen maken. Juist het tegenovergestelde. Ze zullen heel veel fouten maken. Trouwens, ik heb het liever niet over fouten, maar over leermomenten. Deze leermomenten hebben pubers nodig. Hier leren ze van. Ze hebben deze nodig om te groeien en zichzelf te ontwikkelen en beter te leren kennen. Wat ze van jou nodig hebben is nog meer vertrouwen op dat moment. Zodat ze deze leermomenten aankunnen. Maar ze hebben het ook nodig dat je ze af en toe een spiegel voorhoudt. Dat je echt met ze in gesprek gaat over wat er is gebeurd.
OPEN COMMUNICATIE is dan ook het tweede punt op de lijst voor ouders van pubers. Heb oprechte interesse in jouw kind. Luister, luister, luister, stel vragen en houdt de veroordelingen zoveel als je kan voor je! Hoe meer jij het open gesprek aan kan gaan, hoe meer jouw puber het gevoel heeft dat hij of zij echt bij jou terecht kan.
Het derde punt op mijn lijst is GELIJKWAARDIGHEID. Nee, jouw kind is niet gelijk aan jou. Jullie zijn immers verschillend. Zo heb jij, als ouder, bijvoorbeeld meer levenservaring. Maar jullie zijn wel gelijkwaardig. Want jij bent niet meer of minder dan iemand anders. En die gelijkwaardigheid creëer je door niet boven jouw puber te gaan staan en het beter te weten. Maar door het hebben van respect en waardering voor jouw kind. Door het aandacht te geven en het gevoel te geven dat het gehoord wordt. Waardoor jouw puber het gevoel krijgt dat het er toe doet en er mag zijn.
Met deze basisregels voor mezelf in de opvoeding van inmiddels al twee pubers bij ons in huis, ga ik de puberteit met vertrouwen tegemoet. Tot op heden kan ik zeggen dat ik de puberteit net zoals elke andere fase soms een uitdaging vindt, maar ook weer heel leuk om mee te maken! Hoe is dat voor jou?
Reactie plaatsen
Reacties